• Sunita bij EFF

Vertrouwen en veiligheid

April 2023, Kathmandu – Als Veldwerker in Nepal ga ik op bezoek bij de kinderen die we ondersteunen. Voor ons is het belangrijk een goed beeld te hebben van de situatie op school, maar vooral ook thuis. Ik evalueer de leefomstandigheden en help waar ik kan om dat te verbeteren. Het opbouwen van een vertrouwensband maakt vaak zo’n groot verschil voor de toekomst van het kind!

Mijn naam is Sunita Dangol en sinds 2010 werk ik voor Stichting Veldwerk Nepal. In Nepal zijn wij actief onder de naam Education First Foundation. De eerste jaren werkte ik op kantoor in Kathmandu. Sinds 2016 bezoek en begeleid ik leerlingen uit ons studiebeurzen programma in hun persoonlijke leven. Daar is veel ondersteuning nodig. Ze leven niet alleen in financiële, maar vaak ook in sociale armoede met grote problemen in de thuissituatie.

Het valt me regelmatig op dat een kind moeite heeft zich in te zetten voor school, omdat er vanuit de thuissituatie geen interesse is. Dat is deels te wijten aan de ongeletterdheid bij de ouders of verzorger, maar ook drankgebruik, fysiek geweld en soms zelfs seksueel geweld spelen een rol. Het opbouwen van een vertrouwensband is daarom zo belangrijk.

Ik heb altijd al een bijzondere interesse gehad in de verschillen tussen mensen en hoe ze daarmee omgaan. Dat is ook de reden waarom ik mijn studie antropologie heb gehaald.

Als derde persoon van buiten het ‘gezin’ kan ik problemen in de thuissituatie vaak makkelijker bespreekbaar maken en zo helpen aan oplossingen. Een kind dat bijvoorbeeld thuis te maken heeft met geweld, waarbij er geen interesse is in zijn of haar schoolresultaten, dat wordt gezien als iemand die niet meehelpt met geld verdienen, verliest makkelijk de motivatie.

Voor veel kinderen kan ik een groot verschil maken. Na het winnen van hun vertrouwen delen ze vaak het verdriet en de pijn die ze met zich meedragen. Dat zit soms heel diep. En maar al te vaak is het de eerste keer dat ze erover durven te praten. Daarna vinden heel veel kinderen een stuk vrolijkheid en enthousiasme in zichzelf terug. Het voelt voor mij heel waardevol om ze daarin te begeleiden, er voor ze te kunnen zijn.

Zelf wil ik mezelf iedere dag verder verbeteren om de kinderen zo goed mogelijk te helpen. Ondanks dat het werk af en toe bijzonder zwaar kan zijn, doe ik het met zoveel plezier, daar wil ik nog heel lang mee doorgaan.

Sunita

  • Bimal Gurung

Mijn werkdag bij EFF

Maart 2023, Kathmandu – De gelden die Stichting Veldwerk Nepal inzamelt komen via Education First Foundation (EFF) bij de kinderen en families in Nepal terecht. Mijn naam is Bimal en ik werk zelf bij EFF als veldwerker. Dagelijks onderhoud ik contact met de kinderen en families die in ons studiebeurzen programma zijn opgenomen. Ik vertel jullie graag iets meer over mijn werk.

Mijn belangrijkste doel is het helpen van kinderen. Ik creëer kansen voor ze om naar school te gaan en help ze bij het oplossen van problemen in hun thuissituatie. Vooral kindhuwelijken, ouders die zelf nooit naar school zijn geweest, alcoholisme thuis, extreme armoede, werkloosheid, een fysieke of mentale handicap, gebrek aan wettelijke documenten en het missen van één of beide ouders, zijn veel voorkomende problemen.

Inmiddels werk ik al zes jaar met veel plezier bij EFF. Daarbij heb ik mezelf door kunnen ontwikkelen als sociaal werker. Ik monitor de frequentie waarmee ‘onze’ kinderen naar school gaan, de voortgang die ze boeken, maar ook de leefomstandigheden thuis. Problemen thuis vormen een groot risico voor schooluitval, vandaar het nauwe contact met de familie en thuissituatie. Daarnaast zorg ik voor betalingen van hun opleiding en studiematerialen. Dit rapporteer ik weer terug naar mijn collega’s binnen EFF.

Binnen EFF hebben we criteria en intakeformulieren gemaakt, waarbinnen we nieuwe kinderen in ons studiebeurzen programma opnemen. Daarin werken we ondermeer samen met lokale overheden, mensen met invloed binnen de de leefgemeenschap en verschillende instituten die zich bezig houden met educatie.

Op de vraag: Wat vindt je leuk aan je werk Bimal, schreef hij zelf:

“I feel so happy to help the children through our project who have been lacking opportunities from their own families. The main thing is I grew up from the same family background, I can feel the problems of every single child that I used to be in my childhood. Young boy, looking forward to grabbing an opportunity to go to school, totally feels helpless, no father/mother, poverty, lack of food in daily life, lack of clothing, ignorant from society and friends circle. So, these are the main reasons that I heartily like to work in the social field.”

Waarom denk je dat jouw werk een verschil maakt?

”It doesn’t take much to make a difference. Through this sentence we can easily understand that we have so many successful stories of our beneficiaries over the years. Many of our ex-students are really doing well. Some of them are nurses, electrician, singer, dancer, civil engineer, painter, mechanic etc. At least they are doing their own for a living.  So, I have confidence that we can make some difference in the lives of children that we have been helping and we will help in the future. According to our records we have already helped children and their families over six hundred since we established.”

Mijn bijzondere dank wil ik uitspreken voor de mensen in Nederland, die het mogelijk maken dat ik dit werk kan doen en de vele kinderen die ik kan helpen bij hun toekomstkansen en een zelfstandig bestaan.

Bimal Gurung

  • Elektricien in opleiding

Onze leerling Bir heeft ambitie

Februari 2023, Kathmandu – Zijn vader overleed toen Bir nog klein was. Zijn moeder hertrouwde en liet haar drie kinderen achter. In Nepal is dit iets wat vaak voorkomt. Twee kinderen, Bir en Ram Maya, zijn toen opgevangen in het kinderhuis Hamro Gaun ten zuiden van Kathmandu. Maar dit kinderhuis werd in 2016 gesloten.

Vanuit EFF hielpen we de kinderen aan een nieuwe thuissituatie in de woning van hun oudere zus in Sankhu, die op dat moment zelf 16 was. Ze deed enorm haar best om voor haar jongere zus en broertje te zorgen, maar een vaste baan had ze niet. Financieel hadden ze het erg moeilijk, waardoor Bir en Ram Maya geen school zouden kunnen volgen. We hebben ze opgenomen in ons studiebeurzen programma.

Dit ging een aantal jaren goed en in goede harmonie. De thuissituatie veranderde echter toen de oudste zus trouwde en haar man ook introk in de kleine kamer. Het werd letterlijk en figuurlijk te klein. Onze sociaal werkers van EFF in Nepal, hebben hier zo’n twee jaar geleden in bemiddeld en gezorgd voor een extra kamer in de buurt van de oudere zus en haar man. De rust keerde terug. In datzelfde studiejaar zat Bir voor zijn examen (Secundary Education Examination). Theoretisch onderwijs is voor hem altijd als moeilijk geweest, maar gelukkig wist hij daarvoor te slagen, petje af!

Op dit moment volgt hij een technische opleiding tot elektricien. De opleiding van 24 maanden aan de Balaju Technical School in Kathmandu startte met een theoretisch gedeelte van vier maanden. Inmiddels werkt hij als stagiair voor een aannemer. Bir krijgt een stagevergoeding en soms extra geld als hij op grotere afstand werkt buiten de Kathmandu vallei. Vijf dagen werk per week plus daarnaast één dag theorieonderwijs.

Het is mooi om te zien hoe het nu met Bir Bahadur gaat. Hij is gelukkig in zijn keuze voor zijn opleiding en stagewerk. Hij weet goed wat hij wil en neemt zelf verantwoordelijkheid. En ambitieus als hij is vertelt hij ons dat hij later ook aannemer wil worden.

Dit studiejaar legt ook Ram Maya haar Secundary Education examen af. Dan gaan we ook voor haar kijken naar een eventuele vervolgstap in haar opleiding

  • Dank met heel mijn hart!

Voor mijn rooskleurige toekomst

December 2022, door Pramila Shrestha – Barhabise ligt in een bergachtig gebied hoog in Nepal, op de grens met Tibet. Ik kom uit een arme familie. Toen ik slechts één jaar oud was kwam mijn vader om het leven tijdens de burgeroorlog in Nepal. Mijn moeder overleed toen ik vijf was. Gelukkig werd ik door Stichting Veldwerk Nepal (René Veldt) opgenomen in hun Kinderhuis Mero Niwas in Barhabise. Ik kon vanuit daar later studeren aan de Ketu English Boarding School.

Samen met 15 andere weeskinderen had ik een leuke tijd in Mero Niwas. Na mijn basisopleiding in de pharmacie ging ik verder leren in Kathmandu om mijn driejarige pharmaciestudie te voltooien. Ik leefde daar samen met mijn drie oudere zussen. Het was moeilijk, maar ik deed mijn uiterste best op school en behaalde ieder studiejaar de hoogste cijfers. Daarmee verworf ik een Scholarship, waardoor mijn vervolgstudie werd betaald door de universiteit zelf, zo kon ik dus kosteloos verder studeren. Na mijn studie kreeg ik een baan bij een pharmaceutisch bedrijf in Kathmandu als In Proces Quality Officer, waar ik nu met veel plezier werk. Het is leuk en het betaald ook goed, waardoor ik genoeg verdien voor ons hele huishouden. Zo konden ook mijn drie zussen de afgelopen ‘pandemie’-jaren normaal doorkomen.

Ik wil Stichting Veldwerk Nepal en Education First Foundation (EFF) enorm bedanken voor mijn survival en de mogelijkheden die ik heb gekregen, waardoor ik nu zo’n rooskleurig bestaan en mooie toekomst heb. Ik dank jullie met heel mijn hart!

Pramila Shrestha

***

René Veldt: Ik vind dit zo mooi, zo geslaagd! Met dank aan de sponsors van Pramila. Als jij zelf nog een mooi doel als kerstgeschenk zoekt, denk aan ons. Wij helpen jongeren uit bijzonder arme omstandigheden weer op weg. Daar hebben we hulp bij nodig, jouw hulp is bijzonder welkom.

Voor nu: hele fijne kerstdagen toegewenst! Namens de collega’s van EFF en het bestuur van Stichting Veldwerk Nepal,

René

  • Ze was twee toen ze bij ons kwam

Kleine Puja, nu volwassen en volledig zelfstandig

December 2022, geschreven door René Veldt (oprichter SVN) – Toen haar moeder de kleine Puja bij ons kindertehuis bracht, zei ze:“Ik heb leukemie en daardoor nog maar kort te leven. Zouden jullie voor haar kunnen zorgen?” Twee jaar was ze. De pop had ze mee. Ze werd liefdevol opgevangen en is jarenlang door ons verzorgd, ondersteund en begeleid. Wat ben ik blij als ik zie hoe goed het nu met onze ‘kleine Puja’ gaat.

De vader van Puja was destijds aan de drank en niet in staat voor haar te zorgen. De moeder is nog twee keer bij ons kindertehuis op bezoek geweest om te zien of het goed ging met haar dochtertje. Met grote glimlach op haar gezicht liep ze rond. Het maakte mij zelfs aan het twijfelen over haar verhaal. Veertien dagen na haar tweede bezoek kregen wij bericht dat ze was overleden. Ouw, shame shame René! Zo voelde het eerdere twijfelen toen voor mij.

Puja ging samen met de andere kinderen van het tehuis naar school en had veel plezier. Allemaal nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. In het tehuis ervaarde ze de gezelligheid van het grote gezin. De schoolresultaten waren goed. En kleine Puja begon toen ze iets groter werd, zelfs ideeën naar voren te brengen dat ze astronaut wilde worden. Later stelde ze haar toekomstverwachtingen bij, ze volgde een opleiding tot mondhygiënist, met succes en vond daarin ook werk. Ik bedacht haar op haar werk te zoeken voor een ‘cleaning-up’ behandeling, maar Puja was inmiddels geswitcht naar ander werk. Initiatief nemen en je hart volgen pastte altijd al bij haar.

Na haar vervolgopleiding voor thuiszorg, werkt ze nu bij een man met een vergelijkbare aandoening als Stephen Hawking. Dit doet ze samen met twee collega’s. De man kan alleen communiceren via oogbewegingen. Nou nou Puja, wat een klus en wat een taak! “Ja”, zegt ze, “maar hij heeft nog een vrouw en die is in de buurt. Ze helpt als het nodig is.” Respect voor jou Puja!

Ondertussen leeft Puja nu een aardig leven. Ze heeft hernieuwd contact met haar vader, die nu van de drank af is. Hij is hertrouwd en Puja heeft er nu twee half zusjes bij gekregen. Terugkijkend vanaf haar begin tot nu toe, ben ik apetrots dat onze kleine Puja zelf deze weg heeft afgelegd en haar eigen toekomst heeft gebouwd. Vanuit mijn hart: “Een diepe buiging en respect voor jouw wilskracht!”

René Veldt

  • Rakesh is nu kunstschilder

Als weeskind kwam hij bij ons

Kathmandu, november 2022, René Veldt (oprichter SVN) – Na drie jaar afwezigheid vanwege C…, was ik in september en oktober jongstleden eindelijk weer op rondreis in Nepal. Ik heb een bezoek gebracht aan diverse projecten van onze stichting. En ik heb meerdere, inmiddels grote meiden en jongens opgezocht van de vroegere kinderhuizen Hamro Gaun en Mero Niwas in Barhabise. Wat een mooie resultaten zijn er geboekt! Deze ervaringen deel ik graag met jullie als donateur of geïnteresseerde in Stichting Veldwerk Nepal.

Rakesh, destijds werkzaam in de horeca

Laat ik beginnen met Rakesh Thapa, onze vroegere deugniet, en nog steeds! Hij kwam als jong weeskind bij ons terecht. Na vele jaren en na het doorlopen van zijn studies, had hij baantjes waaronder het werken in een restaurant. Dat deed hij geweldig, maar Rakesh dacht er toch anders over. Het was niet zijn ding. Hij was liever artistiek bezig. Zingen en erbij gitaar spelen, maar ook tekenen, muurschilderingen maken. Voor dat laatste gaat hij opnieuw naar school, een kunstacademie waar hij de kneepjes van dat vak leert. Via de academie heeft Rakesh een stageplek. En daar zoek ik hem op.

Rakesh nu als kunstenaar

In een oud boeddhistisch klooster, gelegen aan de heilige Bhagmathi rivier in Kathmandu, werkt hij samen met twee collega studenten. Zij zijn boeddhistische muurschilderingen aan het herstellen. Toen ik aankwam, was er juist overleg gaande tussen de studenten en de Abboth van het klooster (kloostervader). Naar mijn idee zagen de herstelde Boeddha werken er goed en professioneel uit, maar de Abboth had iets belangrijks toe te voegen. Hij vertelde dat er rondom de Sleeping Bhuddha teveel man figuren stonden, monniken en mannelijke bezoekers. “Maar”, zo vertelde hij, “er waren in die tijd veel meer vrouw figuren bij deze ceremoniële plekken. Dat werd alleen niet uitgebeeld. Dat moet nu wel. Dus willen jullie de man figuren, omturnen in vrouw figuren, nonnen en vrouwelijke bezoekers? Daarmee komen wij dichter bij de werkelijkheid.” En zo is er plots een nieuwe opdracht bij voor Rakesh en zijn collega studenten. De Abboth voegde eraan toe: “Ga alsjeblieft snel door met deze opdracht, want we hebben een dead-line. Binnenkort is ons boeddhistisch festival, dan moet de restauratie klaar zijn.” Toen de Abboth weg was, lichtte Rakesh nog verder toe wat de monnik allemaal vertelde. Rakesh gaf aan dat hij nu zo blij is met deze job en leerstoel, het voelt heel goed voor hem. Nieuwe en betaalde werkervaring, waarin hij zich gelukkig voelt. Voor mijzelf was het heel erg mooi om te ervaren dat Rakesh het zo goed doet en bovenal lekker in zijn vel zit, zichzelf als kunstenaar kan onderhouden, met een grote mate van keuzevrijheid. Missie geslaagd! Met grote dank aan onze donateurs.

Lees meer van mijn ervaringen op Facebook: https://nl-nl.facebook.com/Stichting.Veldwerk/

Met voor nu mijn groetjes en dank voor jouw steun aan ons werk om Nepalese jongeren uit bijzonder moeilijke leefomstandigheden op weg te helpen. René Veldt

  • Overdracht Jhiljhili project

Het lukt nu zonder onze steun

Zuidelijk Nepal, september 2022 – Er is veel bereikt onder de vrouwen in de Jhiljhili gemeenschap in het zuiden van Nepal. Op 13 september vindt de officiéle overdracht plaats door de lokale partner Almost Heaven Farms, waardoor de gemeenschap volledig de verantwoordelijkheid voor het continuëren op zich neemt.

De laatste updates door de projectcoórdinator Alisha, dateren van een paar weken geleden:

Verschillende nieuwe vrouwen hebben zich aangesloten bij de naaiklas. De lerares geeft ze uitleg over het gebruik van de grote naaimachine die wordt gebruikt om jeans en andere dikkere stoffen te naaien. De deelnemers profiteren van het feit dat ze hun eigen kleding kunnen ontwerpen en naaien en dat ze hun familiekleding kunnen herstellen, wat hen wat geld bespaart.

De vrouwen leren verder over het gebruik van de laptop. Eerst gebruikten ze de laptop alleen als educatief materiaal, maar nu leren ze er zelf mee om te gaan. Dit is de eerste computer in het dorp en de vrouwen zetten kleine stapjes in het gebruik van de computer als medium.

De rijstmolen wordt nog steeds gebruikt voor het malen van de rijst in het dorp. De molen stelt de dorpelingen in staat geld te besparen op het transport van hun rijst naar andere dorpen en voorziet hen ook van kaf en zemelen die kunnen worden gebruikt om hun vee te voeren.

Schooltransport: de kinderen gaan weer met regelmaat naar school.

  • Jaarvergadering EFF

Wat is er weer veel gerealiseerd!

Kathmandu, augustus 2022 – Op 20 augustus vond de 14e jaarvergadering plaats van onze NGO in Nepal, Education First Foundation (EFF). Dat houdt dus ook in dat het al ruim 14 jaar geleden is dat Stichting Veldwerk Nepal, door verandering van regels, haar activiteiten in Nepal moest onderbrengen in een aparte Nepalese NGO. En met succes.

Tijdens de vergadering op het kantoor van EFF in Kathmandu, werd het audit rapport voorgelegd aan het 9-koppige bestuur. Voor een groot deel hebben deze bestuursleden zelf gestudeerd met steun van Stichting Veldwerk Nepal / EFF, waarna zij hun eigen en zelfstandige toekomst konden opbouwen. Hun betrokkenheid bij EFF is dan ook groot.

Het rapport betreft het ‘fiscale jaar 2077’ (de jaartelling in Nepal verschilt ruim 56 jaar met onze Westerse jaartelling). Het bestuur was vol waardering over de prestaties van de medewerkers binnen EFF. Als extra blijk van waardering en om het werk van EFF extra kracht bij te zetten, heeft het bestuur een fonds opgericht, waarin bestuursleden zelf financieel bijdragen om zo nog meer leerlingen te ondersteunen en een kans te geven op een zelfstandige toekomst. Wat een prachtig gebaar van dankbaarheid!

Tijdens de vergadering is deze presentatie gegeven over het werk van EFF in het afgelopen jaar:

  • Op bezoek bij Aryan en Ayushka

Nieuwe kinderen in het studiebeurs programma

Kathmandu, juli 2022 – Aryan en Ayushka worden opgevangen door hun oudere halfzussen. Hun moeder heeft hun een aantal jaar geleden verlaten. De vader leeft in een dorp op een paar uur reisafstand van Kathmandu en is een zware drinker.  Maya van Stichting Veldwerk Nepal / EFF is bij ze op bezoek.

De oudste halfzus moest zelf al vroeg met haar school stoppen, werd gehuwd en kreeg de verantwoordelijkheid voor Aryan en Ayushka te zorgen, plus nog een ouder broertje. Het werk, dat zij doet in een kleine kruidenierswinkel levert weinig op. De andere halfzus verdient nog iets bij in een naaiatelier. Deze familie van zes personen – de man van de halfzus meegerekend – woont in een éénkamer woning. In onze Westerse ogen zijn alle vijf broers en (hafl)zussen, nog kinderen. Ze redden het met elkaar, hoe moeiljk het vaak ook is voor ze. Eten koken, wassen, studeren, slapen, alles gebeurt in die ene kamer. Met 16 kamers gezamenlijk kunnen ze gebruik maken van een badkamer. De halfzussen zijn gelukkig zeer liefdevol voor hun jongere broers en hun zusje.

Uit ervaring weten we dat in een situatie als deze, financiële ondersteuning vanuit ons studiebeurs programma en de persoonlijke begeleiding, een groot verschil maken. De kinderen kunnen scholing volgen. De familiesituatie wordt gecoacht, waardoor de kans groot is dat de familie bij elkaar blijft en een veilige thuissituatie ook voor de komende jaren in stand zal blijven. Dit biedt Aryan en Ayushka een waardevol toekomstperspectief. Met grote dank aan de donateur die dit financieel mogelijk maakt.

Wilt u zelf donateur worden, dan nodigen wij u natuurlijk graag uit contact met ons op te nemen. Maya@stichtingveldwerknepal.nl (Maya Greet Verbist, werkzaam in Nepal) of voorzitter@stichtingveldwerknepal.nl (Marc Thissen).

  • Ze blijven op school

Studiebeurs voor Krishan en Kristina

Kathmandu, juni 2022 – Maya van onze Stichting Veldwerk Nepal / EFF legt een huisbezoek af in Asan, het oude markt-centrum van Kathmandu. Twee nieuwe leerlingen in ons studiebeurs programma, Krishan en Kristina, wonen, studeren en slapen hier samen met hun moeder in één kamer. Ze zitten in de zesde en achtste klas van de Durbar High School.

Deze moeder, ze is vandaag overigens weer ziek, ze heeft koorts, kwam er alleen voor te staan toen Krishan nog maar één jaar oud was. Hun vader koos voor een andere vrouw.

Hoe moeilijk het ook is geweest, ze heeft haar eigen inkomen weten op te bouwen en tegelijkertijd gezorgd voor haar kinderen. Als naaister in een atelier waar lakens worden gemaakt krijgt ze betaald per laken. Een vast maandloon heeft ze dus niet. Door de Covid pandemie was de productieplaats in de afgelopen twee jaar, vaak dicht.Voor dit gezin betekende het dat er geen inkomen meer was.

In de kamer waar we zitten is het erg vochtig en dat is niet zo gek als je ziet hoe het is gebouwd. Het regenseizoen helpt ook niet mee. Schimmels en ziekten verspreiden zich makkelijk. De koorts die de moeder heeft, komt dan ook niet als verrassing. Er is geen geld voor een betere woning. Er is zelf al tekort geld voor deze woning in combinatie met de scholing van Krishan en Kristina. Ze zitten in de hogere klassen, wat extra schoolkosten met zich meebrengt voor boeken en schoolspullen. Gelukkig doen ze het goed op school, vooral Kristina.

Via de lokale City Ward Office is dit gezin met ons in contact gebracht. Na meerdere bezoeken hebben we besloten deze kinderen financieel te ondersteunen, zodat Krishan en Kristina hun scholing kunnen voortzetten. Zo kunnen we dit gezin uitzicht bieden op een betere toekomst.

  • Covid, inflatie en nu?

Minder kinderen naar school

Kathmandu, mei 2022 – Covid en de sterk stijgende voedselprijzen zorgen voor nog meer armoede in Nepal. We zien de gevolgen hiervan direct om ons heen. Mensen die hun kinderen van school halen, omdat ze het schoolgeld, de boeken en het uniform niet meer kunnen betalen. Vanuit ons netwerk komen er steeds meer nieuwe aanvragen binnen.

Hoewel het volgen van onderwijs in Nepal in principe gratis is, wijst de praktijk anders uit. Vrijwel iedere school vraagt een ouderbijdrage. Zonder deze bijdrage wordt de leerling niet toegelaten.

Onze sociale werkers doen er alles aan om de allerarmsten te bezoeken, te coachen bij verbetering van gezins-/familiesituaties, kansen te creëren waarmee het inkomen iets kan verbeteren, met als doel de aanwezige kinderen onderwijs te laten volgen.

Veel van deze allerarmsten redden het niet zelfstandig om hun kinderen naar school te laten gaan. Ze zijn hiervoor mede afhankelijk van financiële hulp van buitenaf. Met onze Stichting Veldwerk Nepal en onze Nepalese zusterorganisatie EFF doen wij er alles aan om via ons Studiebeurs Programma een deel van deze allerarmste kinderen op school te krijgen en te houden. We zijn onze donateurs die dit financieel mogelijk maken bijzonder dankbaar. Het geeft zoveel kinderen een eerlijk toekomstperspectief, een kans om uit extreme armoede te komen.

  • School voor Shital (down-syndroom)

    School in Nepal voor gehandicapte kinderen

Shital op weg naar zelfstandiger leven

Nava Jyothi, maart 2022 – Noodgedwongen door sluiting van haar vorige school is Shital met hulp vanuit onze stichting ondergebracht in het speciaal onderwijs. Na deze stap heeft ze zich ontwikkeld tot een goedlachse en gelukkige jongedame.

Shital is een van de leerlingen die opvang en onderwijs kreeg binnen onze Daycare Centers. Door omstandigheden is het Early Childhood Development programma, voor het Center waar zij les kreeg, gestopt en zijn de betrokken leerlingen in ons studiebeurzen-programma terecht gekomen. Hiermee konden we ze overplaatsen naar lokale scholen. Voor Shital, die het syndroom van Down heeft, was een lokale school geen optie.

Onze mensen in Nepal (EFF) hebben overleg gevoerd met haar moeder.en de mogelijkheden bekeken. Ze zou ondergebracht kunnen worden in het Nava Jyothi Center, maar de extra afstand, reiskosten plus bijkomende onderwijs kosten vormden voor haar moeder een te groot probleem. De moeder staat er alleen voor en werkt al zoveel mogelijk. Daarbij moet ze rekening houden met de dagelijkse zorg voor Shital thuis.

Ondanks de grote reisafstand heeft EFF een oplossing gevonden samen met het Nava Jyothi Center. De extra kosten worden gedekt vanuit onze Stichting Veldwerk Nepal. Dagelijks wordt Shital door haar moeder of jongere broer Sijan naar de bus gebracht, waarmee ze naar school gaat.

Op haar nieuwe school heeft Shital het erg naar haar zin. Ze danst en zingt graag en heeft al veel vrienden gemaakt. Lezen en schrijven gaan moeilijk, maar ze leert helpen met koken, de was doen, schoonmaken en zelfstandig te zorgen voor haar persoonlijke hygiëne. Een grote stap naar zelfstandiger leven.

Wilt u ook een kind als Shital ondersteunen, neem dan alstublieft contact met ons op (maya@stichtingveldwerk.nl of voorzitter@stichtingveldwerk.nl). Er zijn nog veel kansarme kinderen in Nepal die uw steun enorm zullen waarderen. Wij zorgen voor rechtstreekse betrokkenheid tussen u en het kind.

  • Klaslokaal opgeknapt

    Klaslokaal kinderen in Nepal

Kindvriendelijk lokaal voor de allerkleinsten

Kathmandu, februari 2022 – In de wijk Dallu staat de Shree Geeta Mata School. Hier lag al langere tijd de behoefte het klaslokaal voor de allerkleinste kinderen op te knappen. Door covid is dit telkens uitgesteld. Maar gelukkig is het nu met steun vanuit onze stichting gerealiseerd.

Shree Geeta Mata School is een overheidsschool met ongeveer 2200 leerlingen. Hierin is zowel basisonderwijs, middelbaar- als hoger beroepsonderwijs ondergebracht. Via onze rechtstreekse contactpersonen in Nepal (EFF) hebben we frequent overleg met directie en docenten. Onze stichting ondersteunt hier op dit moment namellijk nog altijd elf leerlingen/studenten vanuit ons studiebeurzen-programma. En meerdere leerlingen hebben inmiddels hun studie aan deze school met behulp van ons programma afgerond.

Vrolijk schilderwerk op de muren.

Tijdens een van de bezoeken kwam het verzoek om financieel bij te dragen aan het opknappen van het Early Childhood Development klaslokaal. Hier hebben we mee ingestemd. Naast het schilderen van de muren en het aanbrengen van vrolijke figuren en patronen, het tapijt en nieuwe kussens is er ook inspirerend educatief materiaal aangeschaft. De kinderen en docenten zijn er zeer blij mee. Wij danken de familie Hulsebos voor hun bijdrage voor dit mooie lokaal!

Jaarlijks schoolgeld voor overheidsscholen is, in vergelijking met privé scholen, voor de meeste Nepalesen goed betaalbaar. Toch komt het regelmatig voor dat een gezin met een, voor Nepalese begrippen normale levensstandaard, het schoolgeld niet kan betalen. Het kind zou daarvan de dupe worden. Dit heeft bijvoorbeeld te maken met het tijdelijk wegvallen van inkomen of bovenmatig hoge uitgaven wegens ziekte of een ongeval. Onze sociaal werker besluit dan in samenspraak met de school en de ouders om financiële steun voor een periode af te spreken. Zodra de situatie verbetert, wordt de ondersteuning afgebouwd en kunnen we onze gelden weer voor andere kinderen inzetten.

  • Ishwor succesvol als kok

    Studiebeurs kinderen in Nepal

Na alle tegenslag komt zijn droom in beeld

Pokhara, januari 2022 – Ishwor was nog een klein kind toen zijn vader overleed. Later vond zijn moeder een nieuwe partner. En met een zekere hardheid in de Nepalese cultuur was er daardoor geen plek meer voor Ishwor. Onze mensen in Nepal, Education First Foundation (EFF), hebben zich jarenlang voor Ishwor ingezet.

Als klein kind vingen we Ishwor op in ons Daycare Center Mero Niwas in de plaats Barhabise. Nadat zijn moeder hertrouwde is hij op zijn twaalfde bij familie ondergebracht. Sindsdien heeft hij zijn moeder nooit meer gezien. Het voogdijschap verliep alles behalve goed en Ishwor had het erg zwaar. Na twee jaar is hij veilig ondergebracht bij een tante in Kathmandu. Met dank aan onze mensen bij EFF die hem al die jaren al volgden en begeleiden.

Ishwor is voor zijn opleiding financieel ondersteund door een van onze donateurs in Nederland. Met hun steun en de begeleiding van onze mensen in Nepal heeft Ishwor op zijn negentiende het School Leaving Certificate met succes behaald. Een grote stap voor hem. En daar bleef het niet bij. Hij is een culinaire training van 18 maanden gaan volgen aan de Dhaulagiri Technical School in Lete. Samen met een andere student uit ons studiebeurzen programma, Ganesh, reisden beide jongens in twee dagen naar Lete in het Mustang district, te midden van het Himalaya gebergte.

Onderdeel van de opleiding was een stageperiode van 3 maanden in de stad Pokhara, waar veel toeristen komen. Hij slaagde eind 2021 met glans voor zijn eindexamen en kreeg hele mooie feedback van het restaurant waar hij stage liep. Zo mooi zelfs dat hij daar nu als kok werkzaam is.

Zelfstandig kunnen leven, dat is Ishwor gelukt met zijn beroep als kok in Pokhara. Hij heeft zijn toekomstpad gevonden en droomt er zelfs al van om later misschien naar het buitenland te gaan, waar het koks-vak beter betaalt.

Met dank aan onze donateur kon Ishwor uit de vicieuze cirkel van armoede klimmen en heeft hij aan zijn toekomstperspectief gebouwd.

Wilt u ook een student sponsoren, neem dan contact met ons op. We staan u graag geheel vrijblijvend te woord.

  • Zichtbare vooruitgang Jhiljhile Gemeenschap

Levensstandaard sterk verbeterd

Djapa district, november 2021 – In de afgelopen drie jaar is er binnen Jhiljhile village veel ontwikkeld. Door een gezamenlijke aanpak zijn de 28 families die hier wonen, zowel in welzijn als welvaart sterk vooruit gegaan. 

Tijdens het bezoek hebben we met alle vrouwen bij elkaar gezeten en is er veel besproken en geleerd. Het gebied is nu schoon, de vrouwen zien er gezond uit en de kinderen gaan inmiddels regelmatig naar school. Ze geven updates over de naaitraining, de rijstmolen en alfabetiseringscursussen. Het is verbazingwekkend om te zien hoe goed ze inmiddels voor de groep staan en hun verhaal overbrengen.

Deze groep vrouwen komt maandelijks bij elkaar. Ze hebben een spaarplan gecreëerd voor gezamenlijke investeringen. Met hun inleg is daardoor 12.000 Nepali roepies (ongeveer 100 euro) op een bankrekening beschikbaar.

Er wordt nog steeds bijles gegeven aan de kinderen. Dit heeft een positief effect. De kinderen voelen zich ondersteund en het hervatten van de lessen op school na de Covid-lock down, verloopt goed.

Vier naaimachines zijn inmiddels aangeschaft, waarvan twee gehuurd en twee gezamenlijk gekocht. De acht studenten die de naaitraining volgen maken hier dankbaar gebruik van. Zij maken en herstellen kleding voor de eigen gemeenschap. Tevens oefenen zij met het maken van poppen en poppenkleertjes. Met extra training wordt het binnen de komende jaren mogelijk om ook commercieel te produceren voor derden. De studenten gaan zelf weer andere vrouwen uit de gemeenschap trainen in het naaiwerk.

Op het gebied van gezondheid en hygiëne is veel verbeterd. Handen wassen, jezelf en de omgeving schoonhouden net als het sanitair hebben ertoe geleid dat verschillende ziektes en aandoeningen veel minder voorkomen binnen de gemeenschap.

Een nieuw initiatief dat voor de komende tijd op de planning staat is het verbouwen van eetbare paddestoelen (ecologisch/permacultuur).

Met hartelijke dank aan alle donateurs voor het mogelijk maken van verbeteringen voor de Jhiljhile Gemeenschap! In dit project wordt samengewerkt met Stichting Maha Mata en Almost Heaven Farms.

  • Op pad samen met EFF

Studiebeurs voor de kleine Sameer

Dhading, februari 2021 – De vader van Sameer is overleden. En in de hoop op een menswaardig bestaan voor Sameer en zichzelf, besloot zijn moeder hem achter te laten bij z’n opa en oma.

Binnen de Nepalese cultuur is het gebruikelijk dat een aanstaande echtgenoot de kinderen van de vorige man niet accepteert. Dit bracht de moeder van Sameer tot deze pijnlijke beslissing.

Stichting Veldwerk Nepal ondersteunt, in samenwerking met Education First Foundation (EFF) de vijfjarige Sameer met een studiebeurs. Zijn grootouders hadden het al bijzonder moeilijk zelf rond te komen. De extra kosten voor school waren hen te hoog, waardoor Sameer niet naar school kon.

Onze Maya bezocht samen met Gautam en Bimal van EFF, Sameer op zijn school en bij hem thuis. Ook aan verschillende andere leerlingen op andere scholen in Dhading werd een bezoek gebracht. Door de corona uitbraak was dit in het afgelopen jaar niet meer mogelijk. Naast gesprekken met de leerlingen die een studiebeurs krijgen, hun families en docenten, was er ook weer overleg met het bestuur van Siddha Samaj Sewa Nepal, de lokale partner die zich ontfermt over de continuïteit van de Daycare Centers in Dhading.

  • Eindelijk weer een thuis

Sushil pakt zijn studie weer op

Kathmandu, januari 2021 – Sushil is back in school together with his younger brother Sumit. Geschreven door Gautam Maharjan, projectcoördinator Education First Foundation.

Sushil Bhandari (16) came in contact with Education First Foundation (EFF) in 2016 after the closure of children’s home Hamro Gaon in Kathmandu. He was placed in this children’s home due to his difficult home situation, where his father was a severe alcoholic, taking no responsibility for him and his younger brother Sumit. Their mother left them and never contacted them nor the family ever since. In 2016, when Sushil was enrolled in the EFF scholarship program, his home in Kuel, Melamchi – Sinchupalchowk, was visited to reintegrate the boy. At home Sushil, Sumit, his aunt (first wife from his uncle) and their cousin were living together. All children were studying in a nearby school but it was difficult for the aunt to take care of those three so other options had to be looked into.

Sushil’s uncle, who was living in Kathmandu with his second wife, was visited by us. We could persuade him to take care of Sushil, to take him home, take care of him and let him go to school in Kathmandu. For 3 years, he studied well and was an average student in his grade. Since 2019, his attendance became irregular. He missed out on school for longer periods of time, causing his results to decline sharply.

After several disputes with his uncle, Sushil left the house and was nowhere to be found or reached. With support of the local police, we finally found him working in a small butcher shop. The EFF social workers mediated and succeeded to reunite him with his uncle’s family.

Due to COVID-19, schools were closed for a long time and Sushil’s education hampered once again. After meeting with all stakeholders, EFF contacted his aunt to overlook the possibility to reunite Sushil with his younger brother and let him continue his studies in Kuel. The aunt agreed to take in Sushil with some financial support for education, for both Sushil and Sumit.

In the meantime her own son completed grade 12 and is currently in Kathmandu for higher studies. The younger brother Sumit is doing very well, Sushil still needs regular motivational support. The brothers are helping their aunt in some household chores too.

We are happy that finally, the brothers live together again in a safe and secure place where they can complete their education!

Ik ontvang graag de nieuwsbrief:

Dit contactformulier is gedeactiveerd omdat u weigerde de Google reCAPTCHA-service te accepteren die nodig is om alle berichten die door het formulier worden verzonden, te valideren.